Na info4security pojawił się ciekawy tekst zwracający uwagę na pewne zagadnienie związane z kamerami termowizyjnymi, mianowicie wpływ słońca na pracę i trwałość tych urządzeń. Zasadniczo kamery te nie mają za zadanie obserwować takich obiektów, jednakże zdarzają się sytuacje, gdy na detektor może padać bezpośrednio światło słoneczne.

Wystarczy wyobrazić sobie głowicę obrotową, którą operator pozostawił w pozycji tuż nad horyzontem, a słońce właśnie zachodzi/wschodzi. Taka sytuacja może spowodować trwałe uszkodzenie urządzenia. Oczywiście kamery te wykorzystywane są głównie w nocy, jednakże zdaniem autora artykułu wykazują również sporą przydatność także w dzień, gdyż kontrast termiczny w stosunku do otoczenia jest bardzo trudno ukryć i detekcja intruza jest łatwa (choćby w zaroślach). Co więc można zrobić, aby uchronić bolometr przed „usmażeniem”? Rozwiązanie podsuwa jeden z wiodących producentów kamer termowizyjnych – FLIR Systems.

Przeczytaj całość »

Jakiś czas temu JVC wypuściło kilka nowych kamer: dwie kopuły i dwie kompaktowe. Dla porządku modele to TK-C2201E, TK-C2201WPE, TK-C9200E i TK-C9300E. Parametry – wiadomo: „ultra czułość” – Super LoLux (ale się muszą napracować, aby powymyślać te nazwy…), AGC, 580TVL, strefy prywatności i jeszcze nieco marketingu. Ogólnie nie ma się o czym rozpisywać. Z rzeczy ciekawszych wymienić należy strefowy balans bieli. Innymi słowy odwzorowanie kolorystyczne sceny może być zróżnicowane w zależności od obecności różnych źródeł światła. Jeżeli z jednej strony scenę oświetla nam żarówka, z drugiej zaś świetlówka, to teraz mamy na to panaceum w postaci wspomnianego balansu bieli uzależnionego od stref. Moim zdaniem w tym kierunku należy iść, co można dostrzec na przykład w kamerach firmy Panasonic. Ja jednak nie o tym.

Przeczytaj całość »

Jak donosi Siemens Building Technologies, w ofercie pojawiła się właśnie nowa rodzina czujek nazwana Intrunet E-Line. Generalnie rzadko pisuję o produktach związanych z SSWiN, ale jak już pojawia się coś ciekawego, to skrobnę kilka słów. I tak jest tym razem.

E-Line to cała gama detektorów o różnych możliwych „miksach” właściwości. Są więc czujki PIR, mikrofalowe, dualne, znajdziemy też czujkę bezprzewodową. Dostępny jest antymasking, regulacja zasięgów pracy i czułości zarówno PIR jak i MW, wybór częstotliwości pracy mikrofali (10 lub 24GHz), odporność na zwierzęta (12 lub 30kg). Jak widać, jest w czym wybierać. Dodatkowo na instalatora czekają różne akcesoria jak soczewki, uchwyty czy filtry światła. Napisałem jednak w tytule posta, że czujki te są innowacyjne, a jak dotąd mamy raczej standardowy, choć niewątpliwie rozbudowany zestaw urządzeń, wyglądający tak jak widać:

Źródło: Siemens Building Technologies

Jednakże pewna cecha tych sensorów pozwala mówić o nich „innowacyjne”. Dotychczas rezystory parametryczne montowane były w czujce przez instalatora w postaci standardowych pasywnych elementów. Skręcone nóżki, równolegle do styku alarmowego, w szereg z tamperem i mamy 2EOL. Siemens wymyślił to nieco inaczej, mianowicie oporniki wyniósł na płytkę, dorzucił do tego kilka dipswitchy, dając instalatorowi modulik pozwalający na błyskawiczną konfigurację bez konieczności standardowej zabawy z rezystorami. Z przeprowadzonych badań wynika, że skraca to czas instalacji o połowę. Wierzyć mi się nie chce, ale badania są badania 😉 . Bez wątpienia porządkuje to wnętrze czujki, co można zobaczyć z podlikowanej poniżej broszurce. Czy zrewolucjonizuje to rynek? Nie sądzę, ale uprzyjemnić montaż może.

Do pobrania:
Siemens Intrunet E-Line – link 1
Siemens Intrunet E-Line – link 2

Temat tylko delikatnie związany z branżą, ale kto wie, może wkrótce to się zmieni. Próby (również udane) już prezentowano na forum publicznym, jednakże poniższa demonstracja pokazuje rozwiązanie gotowe i dostępne. Dlaczego o tym wspominam? O ile bezprzewodowy przekaz wizji czy sterowania do kamer nie jest dziś niczym nadzwyczajnym, o tyle nadal zmuszeni jesteśmy podciągać tam zasilanie w takiej czy innej formie. Czy nie byłaby wygodna możliwość doprowadzania wszystkich mediów bez użycia przewodów? No pewnie, że by była. Na chwilę obecną nie jest to raczej realne, szczególnie biorąc pod uwagę odległości w systemach monitoringu, ale technika idzie do przodu w takim tempie, że moim zdaniem warto obserwować rozwój tej technologii. Wiem, wiem, praw fizyki raczej nie przeskoczymy . Poniżej prezentacja.

Często słychać narzekania, że systemy telewizji dozorowej to wyrzucanie pieniędzy w błoto, gdyż ich skuteczność jest marna. I bez wątpienia jest w tym sporo prawdy, jednak na świecie wciąż pojawiają się pomysły, jak spowodować, aby obecność CCTV przynosiła lepsze rezultaty. Dziś wspomnę krótko o dwóch.

Pierwszy z nich jest dość oczywisty i raczej nie nowy, jednak warto o nim wspomnieć. Jak donosi www.fightingcrimefromabove.com, Policja miasta Indio w stanie Kalifornia postanowiła umieszczać materiały z różnych zdarzeń w popularnych serwisach umożliwiających publikację plików video. W ten banalny sposób każde nagranie trafi do stosunkowo szerokiej rzeszy ludzi zwiększając tym samym szansę, że ktoś skojarzy okoliczności danego wydarzenia i pomoże w ujęciu sprawcy. Przykład, jakim okraszono tego newsa jest raczej niefortunny (marna jakość), jednak w takich sprawach każdy drobiazg może mieć znaczenie. Akurat w tym przypadku prywatna kamera zarejestrowała akt podpalenia budynku przez podpalacza.

Druga koncepcja zrodziła się w położonym na wschodzie Australii stanie Nowa Południowa Walia. Tam z kolei Policja uruchomiła specjalny serwis umożliwiający rejestrację systemu telewizji przemysłowej. Innymi słowy można zgłosić daną instalację do specjalnej bazy danych, a w razie wystąpienia zdarzenia w jakimś rewirze Policja ma ułatwione zadanie w poszukiwaniu ewentualnych materiałów, gdyż wie doskonale, kto w tej okolicy może posiadać przydatne nagrania. Proste, czas zaś pokaże, czy skuteczne. Wstępnie jednak wydaje mi się, że jest to spore usprawnienie.